
Toen ik in 2011 als orthopedagoog op Midgard kwam werken, was er al sprake van dat het Jonashuis verouderd was en dat daar iets aan gedaan moest worden. Al gauw werd besloten dat renovatie niet genoeg zou zijn, er moest nieuwbouw voor komen. Dat is nog wel een hele stap en vergde een flink proces van voorbereiding. Er moest een plaats op het terrein gevonden worden, tekeningen gemaakt en natuurlijk spelen de financiën een grote rol. Vol enthousiasme ging iedereen daarmee aan de slag. En onderhoud plegen aan het Jonashuis? Dat is zonde van het geld, want binnenkort komt er nieuwbouw!
Maar zo voorspoedig ging dat allemaal niet. Plannen indienen bij de gemeente, dan moesten er weer zaken gewijzigd voor de toestemming gegeven kon worden. En soms kwamen er nieuwe inzichten, waardoor vanuit Midgard de wensen veranderden. Dan was er groen licht met betrekking tot de financiën, maar voor de volgende stap gezet kon worden bleek dat er toch een bezuinigingsronde aankwam. Kortom, plannen genoeg, maar tot uitvoering kwam het niet.
In 2018 werd ik orthopedagoog voor het Jonashuis, en vanaf dat moment was ik directer betrokken bij de plannen. Ik had bewondering voor de medewerkers van het Jonashuis, die er het beste van maakten onder het mom van: “maar straks, in de nieuwbouw….”
Er kwamen nieuwe tekeningen, maar het is nog best lastig om te beoordelen hoeveel ruimte dat nou werkelijk is, ook al ziet het op de tekening ruim uit. Dus werd de woonkamer met tape uitgezet in de Hieramzaal en probeerden we met een rolstoel tussen de lijnen te manoeuvreren. Mm, toch wat krap, dus werd de tekening weer aangepast.
Intussen ging de tijd voort en kwam mijn pensioendatum in zicht. Het werd de vraag: komt de nieuwbouw er vóór Annemieke vertrekt? Een datum voor de eerste paal werd genoemd, nee, toch weer uitstel. In februari 2024 nam ik afscheid en er was nog geen schop de grond in gegaan. Maar iedereen was er positief over: de nieuwbouw start binnenkort! En inderdaad, op 10 april werd de eerste paal geslagen. De heistelling kwam onverwacht pas later op de dag, dus er werd een alternatieve invulling gegeven aan het officiële moment door op een grote rode knop te drukken.
Eindelijk: de bouw ging van start. En inmiddels zijn er 4 groepen naar de nieuwbouw verhuisd.
Ik werk niet meer op Midgard, maar ik ben voorzitter geworden van de Vrienden van Midgard, dus nog zeker betrokken. En ik ben blij dat we eind september de opening van de nieuwbouw kunnen vieren. We zien elkaar dan!
Annemieke Bijman